“Του Παύλου Χαικάλη,
Βουλευτή Ανεξάρτητων Ελλήνων

Στην προφητική ομώνυμη ταινία Ο Τρούμαν Μπέρμπανκ, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μπροστά στην κάμερα, πρωταγωνιστής χωρίς ο ίδιος να έχει ιδέα, στο δικό του σόου. Η ζωή του γυρίζεται από χιλιάδες κρυφές κάμερες και μεταδίδεται 24 ώρες ζωντανά σε....
ολόκληρο τον κόσμο.
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ζει το δικό της Truman show. Η διεθνής ενασχόληση με την Ελλάδα, ελέω Γερμανίας δεν είχε και δεν έχει προηγούμενο. Σε τρεις διαφορετικές φάσεις πολιτικής αντιμετώπισης. Στην πρώτη και με την «βοήθεια» του G. Papandreou jr, η Ελλάδα εμφανίζεται ως διεφθαρμένη και ανυπόληπτη. Θα θυμάστε χαρακτηριστικά τον κ. Schäuble, να κηρύττει από άμβωνος τις αξίες και την εντιμότητα των Γερμανών, καθ΄ον χρόνον η Siemens μοίραζε αποζημιώσεις ακόμη και στην Νιγηρία για τις μίζες που προσέφερε αφειδώς προκειμένου να επιχειρεί. Σε αυτό το σημείο τόσο η Καγκελαρία όσο και ο life style κ. Sarkozy αναφέρονταν καθημερινά στην αναγκαστική τιμωρία του κακού μαθητή. Με την ενοχοποίηση όλων και την άκριτη υπογραφή του πρώτου μνημονίου, περνάμε στο δεύτερο μέρος του show.

Στην ταινία, για να εμποδίσουν τον Τρούμαν να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει, οι παραγωγοί εφυήραν τεχνάσματα για να αποτρέψουν τον Τρούμαν να ταξιδέψει. Σκοτώνοντας τον πατέρα του σε ένα ταξίδι ψαρέματος, δημιούργησαν στον Τρούμαν φοβία για το νερό. Ακολούθησαν καθημερινά έκτακτα δελτία ειδήσεων για τους κινδύνους που έχουν τα ταξίδια!

Σας θυμίζει κάτι;

Κάθε φορά που οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις έπρεπε οπωσδήποτε να διαχειριστούν το περιεχόμενο των μνημονίων, πιο απλά «πως θα το πουν στον κόσμο», αποφάσιζαν να αντιπροβάλλουν τον κίνδυνο και τα διλήμματα. Τα διλλήματα είχαν στόχο να εμπεδωθεί το ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ και κατέληξαν με δραματικούς τόνους στην μητέρα όλων των διλημμάτων, Ευρώ ή Δραχμή. Το τελευταίο οδήγησε τον κ. Σαμαρά στην πρωθυπουργία και τα εξαπτέρυγά του παρά αυτώ.

Στην ταινία η παραγωγή έχοντας καταλάβει ότι ο Τρούμαν κάτι αρχίζει να υποπτεύεται μετά από 30 χρόνια, φέρνει πίσω τον πατέρα του ελπίζοντας ότι η παρουσία του θα τον πείσει να μείνει στο show.

Σας θυμίζει κάτι;

Η κ. Merkel και ενώ η κατάσταση «επιδεινώθηκε» μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, και ενώ η δόση (δηλαδή ο πρόσθετος δανεισμός όπως ορθά δηλώνει ο κ. Γεννηματάς) δεν ερχόταν, κάνει την δική της κωλοτούμπα και ανασταίνει τον Σαμαρά. Η πολιτική λύση πάει και έρχεται, ενόσω φυσικά κανείς δεν εξηγεί τίμια ότι οι δανειακές μας δεσμεύσεις παρέμεναν όλες στη θέση τους άθικτες.

Στο τέλος της ταινίας ο δυστυχής πρωταγωνιστής ανακαλύπτει επιτέλους μία σκάλα exit. Και την ανεβαίνει. Και βγαίνει από το πλατώ. Η παραγωγή τον εκλιπαρεί να μείνει..

Αυτό δεν σας θυμίζει ακόμη κάτι γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή. Το Γερμανικό ΥΠΟΙΚ διέρρευσε- ω ήταν τυχαίο – έγγραφο άνευ ημερομηνίας που ουσιαστικά αναγγέλλει την θέσπιση δεσμευμένου λογαριασμού στην ΕΚΤ και στον οποίο θα κατατίθενται «δόσεις» και έσοδα του Ελληνικού δημοσίου.

Η Ελληνική παραγωγή (ΝΔ-το μικρό κόμμα και ΡΗΜΑΔ) κατανοώντας την ανυπέρβλητη δυσκολία να ανακοινώσει η ίδια την διαδικασία, βγάζει μπροστά τους Γερμανούς, ξανά, ώστε να χρεωθούν αυτοί – ζουν ανάμεσά μας- την υπογεγραμμένη αυτή δέσμευση.

Στην περίπτωση της Ελληνικής ταινίας το τέλος θα είναι διαδραστικό. Γιατί μπορούμε να επιλέξουμε το τέλος της. Ευτυχώς! Πριν είναι πολύ αργά για το οτιδήποτε..

The End